federacjazycia.pl – Polska Federacja Ruchów Obrony Życia
  • Home
  • Aktualności
  • Federacja
    • Członkowie
    • Kontakt
  • Oświadczenia
  • Materiały
Author

Przemysław Radzyński

Przemysław Radzyński

Aktualności

Stanowisko Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia ws. projektu ustawy nt. rozwodów udzielanych przez urzędy stanu cywilnego

by Przemysław Radzyński 2025-06-30
written by Przemysław Radzyński
“Prawo rodzinne nie różnicuje rodzaju małżeństwa. Konstrukcja prawna budująca związek małżeński jest taka sama zarówno w odniesieniu do małżeństw bezdzietnych, jak i do małżeństw z pełnoletnimi czy małoletnimi dziećmi. Tymczasem projektodawcy nowej ustawy wprowadzają rozróżnienia godzące w równość małżeństw” – napisała Polska Federacja Ruchów Obrony Życia w Stanowisku ws. projektu ustawy nt. rozwodów udzielanych przez urzędy stanu cywilnego.

Mając na uwadze projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Numer projektu: UDER24), jaki ukazał się na stronie Urzędu Rady Ministrów, stanowisko w tej sprawie przedstawia 40 organizacji prorodzinnych, zrzeszonych w Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia:

1. Projekt ustawy zmieniającej Kodeks rodzinny i opiekuńczy przez wprowadzenie rozwodu pozasądowego, w praktyce „na życzenie” obojga małżonków bezdzietnych lub z pełnoletnimi już dziećmi, godzi w powagę i znaczenie instytucji małżeństwa. Jest kolejnym destrukcyjnym krokiem po rezygnacji z przeprowadzania procesu pojednawczego w sprawach rozwodowych. Posiedzenia pojednawcze miały na celu wsparcie małżeństwa przeżywającego kryzys, a ich likwidacja spowodowała wzrost liczby rozwodów. Proponowane wprowadzenie rozwodu pozasądowego stanowi zatem kolejny krok niszczący spójność społeczną i poczucie wzajemnej odpowiedzialności.

2. Urzędnik Stanu Cywilnego, który według projektu ustawy przyjmuje zgodne oświadczenia małżonków o trwałym i zupełnym rozkładzie pożycia małżeńskiego, nie ma żadnych sposobów weryfikacji prawdziwości tych oświadczeń. Może to prowadzić do nadużyć, co nie sprzyja rzetelności postępowania administracyjnego. Sąd ma w tej kwestii prawne możliwości ustalenia prawdy obiektywnej o rzeczywistym rozkładzie pożycia. 

3. Proponowane rozwiązania w uzyskaniu rozwodu poza sądem idą tak daleko, że formalności z tym związane mogą być przeprowadzone w każdym urzędzie stanu cywilnego na terenie kraju. Takie rozwiązanie prawne stanie się kolejnym sygnałem dla małżonków, którzy przeżywają jakikolwiek kryzys w związku, do ułatwionego rozwodu często bez należytej rozwagi. Będzie to prowadzić do oczywistej banalizacji znaczenia związku małżeńskiego i powszechności rozwodów oraz sprzyjać rozpadowi tkanki społecznej i nietrwałości więzi rodzinnej. Rozwiązania te są w oczywistej sprzeczności z Konstytucją RP oraz Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, które podkreślają znaczenie i potrzebę istnienia małżeństwa i rodziny.

4. Prawo rodzinne nie różnicuje rodzaju małżeństwa. Konstrukcja prawna budująca związek małżeński jest taka sama zarówno w odniesieniu do małżeństw bezdzietnych, jak i do małżeństw z pełnoletnimi czy małoletnimi dziećmi. Tymczasem projektodawcy nowej ustawy wprowadzają rozróżnienia godzące w równość małżeństw.Wprowadzają bowiem jakby dwa rodzaje małżeństw: te z małoletnimi dziećmi oraz te mniej ważne, bez małoletnich dzieci, których funkcjonowanie można bagatelizować prawnie oferując szybki i łatwy rozwód. Zwracamy uwagę, że w takich małżeństwach mogą znajdować się dzieci wprawdzie pełnoletnie, ale chore, wymagające opieki obojga małżonków lub dzieci jeszcze uczące się, niesamodzielne, dla których pełna rodzina i oparcie się na obojgu rodzicach tworzących wspólny dom, nadal ma duże znaczenie. 

Odpowiedzialny i przewidujący ustawodawca powinien mieć na uwadze wszystkie, wielorakie potrzeby ludzkie i skutki projektowanych przez siebie rozwiązań prawnych.

5. Projekt z jednej strony wprowadza maksymalne ułatwienia dla rozwodów pozasądowych, a z drugiej utrudnienia, jeżeli jeden z małżonków chciałby unieważnić w ten sposób uzyskany rozwód na drodze administracyjnej. W takiej sytuacji konieczne byłoby postępowanie sądowe, co z pewnością jest trudniejsze dla wielu osób. 

Nie do zaakceptowania jest tak tendencyjne różnicowanie, czyli ułatwianie rozwodu, przy jednoczesnym utrudnionym  postępowaniu, zmierzającym do ewentualnego przywrócenia związku małżeńskiego i życia rodzinnego.

Mając powyższe na uwadze wnioskujemy o rezygnację z projektu rozwodów udzielanych w procedurze pozasądowej. 

W imieniu Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia

Jakub Bałtroszewicz, prezes – Fundacja Jeden z Nas
ks. Tomasz Kancelarczyk, wiceprezes – Fundacja Małych Stópek
Grzegorz Nienartowicz, wiceprezes – Fundacja Ku Pełni Życia
Magdalena Bartoszewicz – Stowarzyszenie Pomocy Bliźniemu im. Brata Krystyna
Maria Gondek – Fundacja Fala Życia
Ewa Kowalewska – Klub Przyjaciół Ludzkiego Życia – HLI Polska
Rafał Szczypta – Rycerze Kolumba
oraz Antoni Szymański – Pro Ecclesia et Populo

Warszawa, dnia 30 czerwca 2025 r. 


Stanowisku do pobrania w formacie PDF


2025-06-30 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Materiały

Pytania i odpowiedzi w sprawie przepisów dot. przerywania ciąży

by Przemysław Radzyński 2025-06-23
written by Przemysław Radzyński
Wytyczne vs. ustawa o planowaniu rodziny
Warto zawsze pamiętać, że wszelkie wewnętrzne czy rządowe wytyczne nie mają mocy znoszenia lub zmieniania przepisów ustawowych. Jeżeli dyrektor lub ordynator otrzymuje sprzeczne z prawem zalecenia (np. z Ministerstwa Zdrowia, NFZ czy organów administracji), powinien zastosować opisane wyżej procedury kontroli ich legalności i w razie potrzeby wystąpić o opinię prawną oraz konsultację z komitetem etycznym.

Presja na dyrektorów szpitali
Dyrektorzy szpitali, często będący również lekarzami, nierzadko doświadczają presji finansowej (ze strony NFZ) lub politycznej, by zapewnić szerszy dostęp do aborcji. Jednakże każdy dyrektor ma prawo (i obowiązek) kwestionować decyzje, które są niezgodne z prawem, i odwoływać się do sądu administracyjnego w przypadku nałożenia niesłusznych kar.

Zmuszanie lekarza do wskazania innego lekarza/placówki
Obowiązek poinformowania pacjentki o możliwości uzyskania świadczenia w innej placówce bywa uznawany przez część lekarzy za naruszenie ich sumienia. W polskim orzecznictwie jednak panuje pogląd, że nie stanowi to współudziału w aborcji, lecz zapewnia realizację praw pacjentki. Nadal budzi to kontrowersje i w praktyce może prowadzić do konfliktów, zwłaszcza gdy lekarz odczuwa, że zostało naruszone jego prawo do odmowy uczestniczenia w procedurze sprzecznej z przekonaniami. 

1. Pytanie: Czy lekarz ma prawo odmówić przeprowadzenia aborcji na podstawie klauzuli sumienia, nawet gdy istnieje zagrożenie zdrowia psychicznego matki?

Odpowiedź: Tak, lekarz ma prawo odmówić przeprowadzenia aborcji, powołując się na klauzulę sumienia, co wynika z art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Pozwala on lekarzom odstąpić od wykonania zabiegu sprzecznego z ich przekonaniami moralnymi lub religijnymi. Jednakże, klauzula sumienia nie jest absolutna i podlega ograniczeniom wynikającym z innych przepisów prawa.

Zgodnie z art. 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, lekarz ma obowiązek niezwłocznego udzielenia pomocy w każdym przypadku, w którym zwłoka mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub poważnego rozstroju zdrowia pacjentki. W kontekście zdrowia psychicznego podkreśla się, że zgodnie z definicją zdrowia przyjmowaną w prawie międzynarodowym (np. WHO), pojęcie to obejmuje zarówno dobrostan fizyczny, jak i psychiczny. Polskie prawo (w tym ustawa z 1993 roku o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży) nie posługuje się wprost sformułowaniem „poważne zagrożenie zdrowia”, co powoduje rozbieżne interpretacje – w praktyce to lekarz ocenia, czy sytuacja pacjentki spełnia przesłanki prawne.

Jeżeli więc w konkretnym przypadku zagrożenie zdrowia (w tym psychicznego) jest realne i bezpośrednie, a zwłoka w udzieleniu pomocy może doprowadzić do poważnych konsekwencji, odmowa przeprowadzenia aborcji pomimo klauzuli sumienia może zostać uznana za niedopuszczalną.

W praktyce lekarz, który odmawia wykonania zabiegu, ma obowiązek:

  1. Poinformować pacjentkę o swojej decyzji.
  2. Wskazać realną możliwość uzyskania pomocy u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym. 

Wyjaśnienie: Chociaż dla wielu lekarzy wskazanie innej placówki bądź innego lekarza także bywa postrzegane jako naruszenie ich sumienia, w świetle polskiego prawa nie jest to traktowane jako współudział w zabiegu ani naruszenie prawa do sprzeciwu sumienia. Polskie orzecznictwo oraz interpretacje resortowe uznają ten obowiązek za element gwarancji dostępu pacjentki do świadczenia.

Każdorazowa odmowa powinna być dobrze udokumentowana i uzasadniona przesłankami zarówno medycznymi, jak i etycznymi. Lekarze korzystający z klauzuli sumienia muszą liczyć się z tym, że ich postępowanie może podlegać ocenie zarówno w aspekcie prawnym, jak i etycznym.

2. Pytanie: Jakie konsekwencje prawne niesie dla lekarza decyzja o przeprowadzeniu aborcji na podstawie świadectwa (opinii) zdrowia psychicznego wystawionego przez psychiatrę po jednorazowej wizycie?

Odpowiedź: Lekarz, który podejmuje decyzję o przeprowadzeniu aborcji ze względu na stan zdrowia psychicznego pacjentki, ponosi pełną odpowiedzialność prawną za swoje działania. W Polsce, zgodnie z ustawą o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (oraz w świetle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego), przerwanie ciąży dozwolone jest tylko w ściśle określonych przypadkach, m.in. gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia matki.

Uwaga o orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego (październik 2020 r.):
Wyrok ten wyeliminował przesłankę eugeniczną (ciężkie i nieodwracalne wady płodu) z katalogu dopuszczalnych sytuacji przerwania ciąży. Natomiast przesłanka zagrożenia życia lub zdrowia kobiety (w tym zdrowia psychicznego) nadal obowiązuje, lecz sposób jej interpretacji bywa różny.Decyzja o przerwaniu ciąży tylko na podstawie jednorazowej konsultacji psychiatrycznej może być podważana, jeśli nie została zachowana należyta staranność.

Co to oznacza w praktyce?
To znaczy, że lekarz powinien: 

  1. Rzetelnie zweryfikować opinię psychiatryczną (np. uzyskać dodatkowe informacje o stanie pacjentki lub skonsultować się z innym specjalistą).
    1. Dokonać niezależnej oceny medycznej sytuacji, uwzględniającej zarówno zdrowie psychiczne, jak i fizyczne pacjentki, a także okoliczności faktyczne.
    1. Upewnić się, że wszystkie procedury i zgody (tzw. świadoma zgoda pacjentki) są prawidłowo udokumentowane.

W przypadku stwierdzenia, że aborcja została przeprowadzona niezgodnie z przepisami, lekarz może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej za przeprowadzenie nielegalnego zabiegu, a także narazić się na roszczenia cywilne czy konsekwencje zawodowe (odpowiedzialność zawodowa). Odpowiedzialność może zostać rozszerzona również na osoby, które poświadczyły stan zdrowia pacjentki bez wystarczających podstaw, np. lekarza psychiatrę wystawiającego opinię, jeśli okaże się, że dokumentacja lub orzeczenie było nierzetelne.

3. Pytanie: Czy wytyczne rządowe zmieniają obowiązujące przepisy prawa dotyczące aborcji?

Odpowiedź: Nie, wytyczne rządowe nie mają mocy zmiany przepisów prawa ustawowego. Są formą zaleceń i jako takie nie mogą naruszać ani modyfikować obowiązujących regulacji, w tym ustawy o planowaniu rodziny czy ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Dlatego lekarz powinien pamiętać, że żadne wytyczne nie zwalniają go z odpowiedzialności za stosowanie prawa w jego obowiązującym kształcie.

4. Pytanie: Jakie działania powinien podjąć lekarz, gdy otrzymuje sprzeczne z prawem wytyczne dotyczące przeprowadzania aborcji?

Odpowiedź: W przypadku otrzymania wytycznych, które wydają się sprzeczne z obowiązującym prawem (np. nakazujących przeprowadzanie aborcji w sytuacjach nieprzewidzianych ustawą lub ignorujących klauzulę sumienia), lekarz powinien:

  1. Przestrzegać obowiązującego prawa – ustawa o planowaniu rodziny i inne przepisy (np. ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty) mają wyższą rangę niż wytyczne rządowe czy zalecenia administracyjne.
  2. Kierować się zasadami etyki zawodowej – w przypadku rozbieżności pomiędzy wytycznymi a kodeksem etyki lekarskiej, lekarz powinien zasięgnąć opinii okręgowej izby lekarskiej lub zorganizować konsylium/komitet etyczny.
  3. Zasięgnąć opinii prawnej – w razie wątpliwości co do legalności otrzymanych zaleceń warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie medycznym (lub działem prawnym placówki).
  4. Dokumentować wszystkie kroki – każda decyzja, konsultacja i korespondencja dotycząca wytycznych sprzecznych z prawem powinna zostać zapisana w dokumentacji.
  5. Zgłosić nielegalne wytyczne – w przypadku poważnych naruszeń prawa, lekarz może zgłosić sprawę do odpowiednich organów (prokuratura, izba lekarska, Państwowa Inspekcja Pracy w kontekście nacisków pracodawcy etc.).

5. Pytanie: Co powinien zrobić lekarz, który uważa, że wykonując terminację ciąży naraża się na ryzyko prawne, w tym odpowiedzialność karną?

Odpowiedź: Lekarz powinien:

  1. Dokładnie przeanalizować zobowiązanie wynikające ustawy o planowaniu rodziny oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, w tym art. 30 (obowiązek udzielenia pomocy w nagłych przypadkach) i art. 39 (klauzula sumienia), a także innych właściwych regulacji.
  2. Ocenić, czy występuje bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pacjentki, wymagające niezwłocznej interwencji. W takich przypadkach lekarz ma obowiązek udzielenia pomocy, nawet jeśli ma wątpliwości lub obawy.
  3. Jeśli sytuacja nie jest nagła i lekarz uznaje, że spełnione są przesłanki klauzuli sumienia, może odmawiać wykonania zabiegu, ale powinien poinformować pacjentkę i wskazać jej inną placówkę lub lekarza, zgodnie z wymogami prawa.
  4. Skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie medycznym lub zasięgnąć wsparcia okręgowej izby lekarskiej w celu weryfikacji, czy jego decyzja jest zgodna z prawem i standardami etyki zawodowej.
  5. Udokumentować swoją decyzję (i jej podstawy) w dokumentacji medycznej, aby w razie sporu czy postępowania prawnego móc wykazać, że działał z należytą starannością i w dobrej wierze.

6. Pytanie: Jak powinien zachować się lekarz, kiedy pacjentka żądająca aborcji legitymuje się zaświadczeniem (opinią) lekarza psychiatry o zaburzeniach adaptacyjnych?

Odpowiedź: Lekarz ginekolog, który otrzymuje opinię psychiatry o zaburzeniach adaptacyjnych pacjentki w kontekście żądania aborcji, powinien:

  1. Zbadać rzetelność i zakres opinii – sprawdzić, czy dokument opiera się na pełnej diagnostyce, czy była to tylko jednorazowa (np. zdalna) konsultacja. W razie wątpliwości, warto dopytać psychiatry o szczegółowe informacje.
  2. Przeprowadzić samodzielną ocenę medyczną – należy wziąć pod uwagę historię zdrowia pacjentki, jej stan fizyczny i psychiczny, a także możliwe konsekwencje ewentualnej odmowy przeprowadzenia zabiegu.
  3. Rozważyć konsultację z innymi specjalistami lub zwołać konsylium lekarskie, jeśli sytuacja budzi poważne wątpliwości co do podstaw prawnych lub medycznych.
  4. Poinformować pacjentkę o wszelkich ryzykach i alternatywach, w tym o możliwości pomocy psychologicznej czy psychiatrycznej, zwłaszcza że w niektórych przypadkach przerwanie ciąży może nie rozwiązywać pierwotnego problemu psychicznego, a badania wskazują na zwiększone ryzyko zaburzeń nastroju czy nawet prób samobójczych po aborcji.
  5. Sporządzić szczegółową dokumentację – każda decyzja (o przeprowadzeniu zabiegu lub odmowie) powinna być uzasadniona medycznie i prawnie, w szczególności biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy, które przewidują legalność aborcji w sytuacji zagrożenia zdrowia (także psychicznego), lecz wymagają należytej staranności w ustalaniu tego zagrożenia.

7. Pytanie: Jakie działania powinien podjąć lekarz, gdy zostaje naciskany przez pracodawcę w celu wykonania aborcji?

Odpowiedź: Gdy lekarz otrzymuje naciski ze strony pracodawcy:

  1. Jeśli uznaje, że zabieg byłby nielegalny lub naruszałby jego sumienie, powinien stanowczo odmówić, powołując się na art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (klauzula sumienia), o ile nie zachodzą okoliczności wyłączające możliwość jej zastosowania (np. nagłe zagrożenie życia).
  2. Dokumentować wszelkie formy presji (maile, nagrania, notatki ze spotkań), wskazując, kto i kiedy nakazywał naruszanie prawa czy przekraczanie kompetencji.
  3. Skonsultować się z izbą lekarską – izby lekarskie oferują wsparcie prawne i etyczne w sytuacjach konfliktowych.
  4. W razie stosowania form nacisku kwalifikowanych jako przestępstwo (groźby, mobbing), lekarz może powiadomić prokuraturę.

8. Pytanie: Co może zrobić lekarz, gdy zostaje narażony na mobbing w pracy z powodu odmowy przeprowadzenia aborcji?

Odpowiedź: Lekarz doświadczający mobbingu ma prawo do:

  1. Zgłoszenia sprawy do Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) – PIP może przeprowadzić kontrolę w placówce medycznej i ocenić, czy doszło do naruszenia praw pracownika.
  2. Zgłoszenia sytuacji w okręgowej izbie lekarskiej – izba może udzielić wsparcia i podjąć interwencję w obronie lekarza, także na polu etycznym.
  3. Skorzystania z wewnętrznych procedur antymobbingowych, jeśli takie istnieją w placówce, np. skierowanie sprawy do komisji antymobbingowej lub do działu HR.
  4. Podjęcia kroków prawnych na drodze cywilnej – istnieje możliwość dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia od pracodawcy za mobbing.
  5. Udokumentowania zachowań mobbingowych – wszelkie dowody (wiadomości, świadkowie, notatki) mogą okazać się kluczowe w przypadku późniejszego sporu sądowego lub dyscyplinarnego.

9. Pytanie: Co powinien zrobić lekarz, jeśli stwierdzi, że jego przełożeni zmuszają go do popełnienia przestępstwa, i jaka jest odpowiedzialność przełożonych za takie działania?

Odpowiedź: Lekarz powinien:

  1. Odmówić wykonania czynu zabronionego – prawo i kodeks etyki lekarskiej wymagają od lekarza działania w granicach prawa i w najlepiej pojętym interesie pacjenta.
  2. Zgłosić próbę wymuszenia nielegalnych działań do izby lekarskiej, a w razie poważnego naruszenia – także do prokuratury.
  3. Dokumentować wszelkie formy nacisku (nagrania, emaile, notatki).

Przełożeni, którzy świadomie wydają polecenia prowadzące do łamania prawa (np. nielegalnej aborcji), mogą ponosić odpowiedzialność karną za sprawstwo kierownicze lub podżeganie do przestępstwa. W prawie karnym i doktrynie tzw. odpowiedzialności dowódczej podkreśla się, że osoby na kierowniczych stanowiskach nie mogą uchylać się od odpowiedzialności, jeśli wiedziały (lub powinny były wiedzieć), że w placówce dochodzi do czynów zabronionych.

10. Pytanie: Jakie są obowiązki dyrektorów i ordynatorów szpitala, gdy otrzymują prawne wytyczne dotyczące aborcji, które mogą być sprzeczne z etyką medyczną?

Odpowiedź: W takiej sytuacji dyrektorzy i ordynatorzy są zobowiązani do:

  1. Zapewnienia zgodności działań z prawem oraz etyką – muszą zweryfikować, czy wytyczne nie naruszają ustawy o planowaniu rodziny, ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty czy kodeksu etyki lekarskiej.
  2. Konsultacji z prawnikami i komitetem etycznym – aby rzetelnie ocenić ryzyko i wypracować strategię, która zagwarantuje bezpieczeństwo prawne personelu oraz pacjentów.
  3. Ochrony personelu i pacjentów przed konsekwencjami prawnymi – w przypadku kontrowersyjnych wytycznych należy wprowadzić jasne procedury wewnętrzne i udzielić pracownikom szkoleń z zakresu prawa i etyki.
  4. Reagowania na naruszenia – jeśli w szpitalu dojdzie do czynności sprzecznych z prawem, zarządzający powinni natychmiast interweniować, wyciągnąć konsekwencje służbowe i w razie potrzeby zawiadomić odpowiednie organy.

11. Pytanie: Co powinni zrobić dyrektorzy szpitali, gdy procedury aborcji są wykonane w sposób niezgodny z prawem?

Odpowiedź: Dyrektor szpitala powinien:

  1. Niezwłocznie wszcząć wewnętrzne postępowanie wyjaśniające – ustalić, w jakich okolicznościach doszło do nielegalnego przerwania ciąży i kto za to odpowiada.
  2. Podjąć środki dyscyplinarne wobec osób odpowiedzialnych, jeśli naruszenie prawa zostanie potwierdzone (upomnienie, nagana, a w skrajnych przypadkach rozwiązanie umowy).
  3. Dokonać zmian w procedurach, aby takie sytuacje nie powtórzyły się w przyszłości.
  4. Zawiadomić odpowiednie organy, jeżeli naruszenie prawa ma charakter przestępstwa (np. prokuraturę).
  5. Pamiętać o możliwości kontroli i kar finansowych ze strony NFZ lub innych instytucji. Jeśli dyrektor uważa, że kara jest nałożona niesłusznie, może się odwołać do sądu administracyjnego. W praktyce nierzadko zdarza się, że NFZ nakłada kary (cofnięcie refundacji czy nałożenie grzywny), a dyrektorzy, będąc także lekarzami, muszą bronić decyzji lub wykazywać, że działali zgodnie z prawem. W każdym przypadku przysługuje im prawo do zaskarżenia takich decyzji.

12. Pytanie: Jak dyrektorzy i ordynatorzy mogą zapewnić, że szpital przestrzega zarówno prawa, jak i etyki medycznej w kontekście aborcji?

Odpowiedź: Aby zagwarantować zgodność z prawem i etyką, dyrektorzy i ordynatorzy powinni:

  1. Utworzyć (bądź aktywnie wspierać) komitety etyczne – zgodnie z rekomendacjami standardów akredytacyjnych oraz apelem Naczelnej Rady Lekarskiej.
  2. Organizować regularne szkolenia dla personelu z zakresu prawa (zwłaszcza ustawy o planowaniu rodziny i ustawy o zawodach lekarza) i etyki lekarskiej.
  3. Współpracować z prawnikami i ekspertami ds. etyki, aby konsultować trudne przypadki i właściwie wprowadzać wytyczne.
  4. Zapewnić jasne, wewnętrzne procedury dotyczące przeprowadzania aborcji, które będą spójne z ustawą i kodeksem etyki.
  5. Prowadzić stały dialog z pracownikami – zwłaszcza w sytuacjach, gdy występują rozbieżności interpretacyjne lub wątpliwości co do legalności i zasadności przeprowadzanych zabiegów.

W Polsce komitety etyczne w szpitalach nie są jeszcze powszechne, ale ich funkcjonowanie znacząco ułatwia rozwiązywanie konfliktów między dobrem pacjenta a przepisami prawnymi i przekonaniami personelu.

                                                                                                                                           Szymon Gajda – radca prawny      

2025-06-23 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Aktualności

Zdrowie psychiczne młodzieży, a zapaść demograficzna Polski. Czy jesteśmy bezradni? Zaproszenie na konferencję w Senacie RP

by Przemysław Radzyński 2025-06-16
written by Przemysław Radzyński

Stan zdrowia psychicznego młodzieży oraz zapaść demograficzna Polski to pilne i poważne wyzwania. Wymagają działań tu i teraz. 17 czerwca w Senacie RP spotkają się ci, którzy od lat działają u podstaw. Konferencja „MŁODZIEŻ – PROFILAKTYKA – RODZINA”, zorganizowana przez Komisję Rodziny i Komisję Zdrowia Senatu RP we współpracy z Instytutem Profilaktyki Zintegrowanej (IPZIN), będzie próbą znalezienia wspólnej, szerokiej odpowiedzi na zły stan kondycji psychicznej polskiej młodzieży, wśród której pragnienia związane z dzietnością sukcesywnie maleją.

„Nie wystarczy diagnoza. Trzeba pomóc młodym odkrywać sens życia, by odnaleźli to, co w życiu naprawdę ważne. My to robimy od lat” – mówi dr Szymon Grzelak, prezes IPZIN.

Wydarzenie będzie połączone z V, jubileuszową galą wręczenia Ogólnopolskiej Nagrody „Złote Ogniwo” dla Profilaktyka Roku 2024. Zostało ono objęte honorowym patronatem dyrektora Krajowego Centrum Przeciwdziałania Uzależnieniom. W Senacie nie zabraknie praktyków, ekspertów i liderów, którzy na co dzień wspierają młodzież w szkołach, świetlicach i domach rodzinnych. Ich praca to realne narzędzie zmiany.

Imienne zaproszenia do bezpośredniego uczestnictwa zostały rozesłane przez Senat RP, a uczestniczyć mogą osoby, które potwierdziły udział. Wszystkich zainteresowanych uczestnictwem zdalnym serdecznie zapraszamy do dołączenia przez streaming online na kanale Senatu RP pod linkiem: https://www.senat.gov.pl/transmisje/biezace-transmisje/ (transmisja będzie aktywna w godzinach wydarzenia i nie wymaga haseł).

To wydarzenie to szansa na zjednoczenie się wokół wspólnego celu, wymianę doświadczeń oraz wzajemne inspirowanie do działania na rzecz dobra naszej młodzieży.

Ważny kontekst: Kondycja psychiczna młodzieży i kryzys demograficzny

Temat konferencji łączy dwa poważne społeczne i demograficzne: zła kondycja psychiczna młodzieży i pogłębiający się kryzys demograficzny. Według danych GUS, współczynnik dzietności osiągnął dramatyczny poziom 1,099. W świetle badań IPZIN poziom marzeń młodzieży o liczbie własnych dzieci spada, nie dając nadziei na odwrócenie trendu. Niskie pragnienia związane z dzietnością korelują z obniżoną kondycją psychiczną młodzieży. 

Instytut Profilaktyki Zintegrowanej od lat podkreśla, że kluczem do zmiany trendu jest skuteczne, szerokie działanie ponad podziałami, uwzględniające nowoczesną profilaktykę ukierunkowaną na potrzeby młodzieży.

Ogólnopolska Nagroda “Złote Ogniwo” dla Profilaktyka Roku

Nagroda trafia do ludzi, którzy łączą profesjonalizm z pasją – działając oddają serce młodzieży, budują zaufanie i wytrwale szukają skutecznych rozwiązań. To liderzy codzienności: świadomi, zaangażowani, kompetentni, cisi bohaterowie społecznej zmiany.

Jak ujął to jeden z laureatów, Leszek Szawiński (2020): “Być uważnym, słuchać oraz wspierać młodych, żeby mogli rozwinąć skrzydła i wyznaczyć własny kurs. Życie to fascynująca podróż, zwłaszcza gdy nie jesteśmy w niej sami”.

Decyzją Kapituły, w ocenie dorobku kandydatów na Profilaktyka Roku 2024, oprócz innych, regulaminowych kryteriów, wzięto pod uwagę to czy i w jaki sposób dany kandydat potrafił uwzględnić prorodzinny wymiar profilaktyki.

Dołącz do wydarzenia online

Zapraszamy do udziału w wydarzeniu na żywo dzięki transmisji online, na kanale Senatu RP:
https://www.senat.gov.pl/transmisje/biezace-transmisje/
 
Zapraszamy do przekazywania naszego zaproszenia dalej.

Potrzebne wsparcie

Od lat IPZIN wspiera młodzież w drodze do realizacji marzeń o pięknej miłości i szczęśliwej rodzinie. Dziś to my prosimy o Twoje wsparcie. W obliczu rosnących wyzwań społecznych, aby kontynuować naszą misję w kolejnym roku szkolnym, potrzebujemy pomocy indywidualnych Darczyńców. Dołącz do grona Darczyńców Fundacji IPZIN:
ipzin.org/wesprzyj-nas

2025-06-16 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Aktualności

Kard. Grzegorz Ryś rozmawiał z przedstawicielami Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia na temat ewentualnego procesu beatyfikacyjnego prof. Włodzimierza Fijałkowskiego

by Przemysław Radzyński 2025-06-11
written by Przemysław Radzyński

W dniu 6 czerwca br. kard. Grzegorz Ryś, metropolita łódzki, przyjął przedstawicieli Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia (PFROŻ). Celem spotkania było przedstawienie działań pomocowych i edukacyjnych podejmowanych przez PFROŻ, a także argumentacji dotyczącej wcześniej złożonego wniosku o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego prof. Włodzimierza Fijałkowskiego – wybitnego lekarza ginekologa-położnika, humanisty, twórcy Szkoły Rodzenia, który pomimo dramatycznego doświadczenia więźnia Auschwitz-Birkenau szedł drogę pozytywnego, w pełni chrześcijańskiego zaangażowania na rzecz rodziny, rodzicielstwa, poczęcia i narodzin człowieka oraz ochrony jego życia.

Nawiązano do wniosku Federacji w tej sprawie z 18 marca 2023 r. Podkreślono, że chociaż od śmierci prof. Fijałkowskiego minęły już 22 lata, pamięć o nim, jego postawie i dokonaniach nadal jest żywa nie tylko wśród rodziny i bliskich przyjaciół, ale również w szerokich kręgach społeczeństwa.

Postawa i działalność Profesora w ogromnej mierze była poświęcona ochronie ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Stworzone przez niego program psychoprofilaktyki porodowej oraz szkoły rodzicielstwa, nie tylko przetrwały próbę czasu, ale nadal w pełni się rozwijają.

W odpowiedzi kard. Grzegorz Ryś poinformował o powołaniu osoby, której zadaniem jest praca nad złożonym wnioskiem, materiałami i świadectwami o prof. Fijałkowskim, które cały czas napływają. Prezes PFROŻ Jakub Bałtroszewicz podziękował za podjęcie tej decyzji.

Następnie przedstawiciele Federacji złożyli kwiaty i zapalili znicze na grobie prof. Fijałkowskiego i jego żony Zofii, wspominając i modląc się za nich.

Grób Zofii i Włodzimierza Fijałkowskich znajduje się w drugim rzędzie, naprzeciwko wejścia do kaplicy na cmentarzu św. Wojciecha w Łodzi przy ul. Kurczaki 81.

Dokumentację i świadectwa dotyczące życia i działalności prof. Włodzimierza Fijałkowskiego gromadzi ks. prof. Mieczysław Różański. Świadectwa należy przesyłać na adres łódzkiej Kurii Metropolitalnej (ul. ks. Ignacego Skorupki 3, 90-458 Łódź).

Zachęcamy do zapoznania się życiorysem prof. Fijałkowskiego oraz z licznymi informacjami i świadectwami o nim na stronie https://www.prolife.org.pl/ W celu umieszczenia swojego świadectwa na tej stronie prosimy o przesłanie go również na adres mailowy: [email protected].


Komunikat w formacie PDF


2025-06-11 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Aktualności

Walne Zgromadzenie Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia

by Przemysław Radzyński 2025-06-09
written by Przemysław Radzyński

Walne Zgromadzenie Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia o charakterze sprawozdawczym odbyło się w dniach 6-7 czerwca w Ośrodku Konferencyjno-Rekolekcyjnym w Porszewicach. 

W piątek wieczorem przedstawiciele stowarzyszeń i fundacji zgromadzonych w Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia spotkali się z Pawłem Fijałkowskim, który przybliżył historię swojego ojca – prof. Włodzimierza Fijałkowskiego, wybitnego polskiego lekarza ginekologa-położnika, twórcy polskiego modelu Szkoły Rodzenia.

Przypomnijmy, że Walne Zgromadzenie w 2023 r. stosowną uchwałą ustanowiło prof. Włodzimierza Fijałkowskiego patronem Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia, która wystąpiła także do kard. Grzegorza Rysia z prośbą o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego wybitnego lekarza. Przed spotkaniem w Porszewicach zarząd PFROŻ został przyjęty na audiencji przez metropolitę łódzkiego. Kard. Grzegorz Ryś poinformował, że rozpoczęły się prace przygotowawcze do ewentualnego procesu beatyfikacyjnego. Dokumentację dotyczącą prof. Włodzimierza Fijałkowskiego gromadzi ks. prof. Mieczysław Różański. Wszelkie dokumenty i świadectwa dotyczące życia i działalności prof. Fijałkowskiego należy przesyłać na adres Kurii Metropolitalnej: ul. ks. Ignacego Skorupki 3, 90-458 Łódź.

Liderzy środowisk pro-life odwiedzili także grób Włodzimierza i Zofii Fijałkowskich na Cmentarzu św. Wojciecha w Łodzi. – Jako Federacja Życia jesteśmy bardzo wdzięczni księdzu kardynałowi, że nasza prośba została podjęta i sprawa możliwości rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego prof. Włodzimierza Fijałkowskiego jest badana. Działalność Profesora jest dla nas niezwykłym świadectwem tego, jak należy chronić życie każdego człowieka – że należy je chronić nie dla tego, że jest się katolikiem czy lekarzem, ale dlatego, że jest się człowiekiem – mówi prezes PFROŻ Jakub Bałtroszewicz.

W sobotę członkowie Federacji Życia w dwóch panelach wysłuchali czterech wykładów i dyskutowali na poruszone w ich czasie problemy. Na temat doświadczeń ruchu obrońców życia w latach 1945-1999 mówił dr Paweł Momro – współautor książki o tym samym tytule wydanej w ubiegłym roku. Na pytanie „Czy in vitro zabija więcej istnień niż aborcja?” odpowiadała biolog molekularny dr Monika Zazula. Krzysztof Zuba – były Delegat Stanowy Rycerzy Kolumba w Polsce i przedstawiciel PFROŻ w zarządzie Europejskiej Federacji dla Życia i Godności Człowieka ONE OF US zaprezentował europejską strategię obrony życia. Jarosław Maćkiewicz z Łódzkiego Hospicjum dla Dzieci – Łupkowa przedstawił referat o protokole terapii daremnej.

W czasie spotkania odbyło się też Walne Zgromadzenie Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia o charakterze sprawozdawczym. Prezes Jakub Bałtroszewicz przedstawił sprawozdania merytoryczne i finansowe za rok 2024. Komisja rewizyjna rekomendowała zatwierdzenie obu dokumentów. Sprawozdania zostały jednogłośnie przyjęte przez Walne Zgromadzenie PFROŻ, które udzieliło też absolutorium zarówno zarządowi PFROŻ jak i komisji rewizyjnej.

W czasie spotkania do Federacji Życia dołączyli nowi członkowie: Fundacja Guadalupe z Lublina oraz Katolickie Stowarzyszenie Pielęgniarek i Położnych Polskich – Oddział Pomorski.

– Bardzo się cieszę, że Federacja Życia się powiększa, że dołączają do niej kolejne organizacje. Mam nadzieję, że wkrótce będzie ich jeszcze więcej. To daje nam dużą energię, by kontynuować pracę na rzecz ochrony życia – powiedział Jakub Bałtroszewicz.

Mszy św. na zakończenie spotkania przewodniczył ks. Tomasz Kancelarczyk prezes Fundacji Małych Stópek ze Szczecina i wiceprezes PFROŻ, który zachęcał do „głoszenia Ewangelii życia”.

Polska Federacja Ruchów Obrony Życia działa od 1992 r.; zrzesza kilkadziesiąt organizacji prorodzinnych oraz chroniących życie. W 2012 r. Federacja za swoją działalność została nagrodzona Europejską Nagrodą Obywatelską Parlamentu Europejskiego.

2025-06-09 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Aktualności

I Colloquium Edukacji Prenatalnej odbyło się na KUL w Lublinie

by Przemysław Radzyński 2025-05-30
written by Przemysław Radzyński
Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka i Katedra Nauk o Rodzinie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w dniach 28-29 maja 2025 r. zorganizowały I Ogólnopolskie Colloquium Edukacji Prenatalnej pt. „Rodzina wobec problemów bioetycznych – aspekt normatywny”, które odbyło się w Auli Wydziału Teologii Kolegium Jana Pawła II KUL.

– W obecnym sporze politycznym i społecznym dotyczącym prawnej ochrony życia w Polsce, kluczowa pozostaje wiedza. Mamy ogromne obszary dezintegracji, nie tylko postaw społecznych, ale także i szeroko pojętej dezinformacji. Wiedza jest podstawowym czynnikiem kształtującym postawy, dlatego jest absolutnie fundamentalna w tej debacie społecznej. Edukacja prenatalna nie ma zinstytucjonalizowanej formy w polskim szkolnictwie, wiedza na ten temat jest niedostateczna i widzimy tego konsekwencje w debacie społecznej, gdzie nie merytoryczne informacje, ale emocje biorą górę – mówi dr Piotr Guzdek z Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka, współorganizator I Colloquium Edukacji Prenatalnej wyjaśniając powody jego przeprowadzenia.

Dwudniowa konferencja zgromadziła młodych badaczy położnictwa, pielęgniarstwa, pracy socjalnej, psychologii i pedagogiki prenatalnej, bioetyki i teologii moralnej. Sympozjum rozpoczęła sesja profesorska, w ramach której wykłady wprowadzające wygłosili pracownicy naukowi reprezentujący różne subdysycpliny nauk o rodzinie, na czele z prof. Dorotą Kornas-Bielą, pionierem pedagogiki prenatalnej w Polsce, oraz ks. prof. Mirosławem Brzezińskim, kierownikiem Katedry Nauk o Rodzinie KUL i przewodniczącym komitetu organizacyjnego konferencji.

Kolejne trzy sesje były przeznaczone na wystąpienia studentów, absolwentów i doktorantów. Polską Federację Ruchów Obrony Życia reprezentował Przemysław Radzyński, który mówił o etosie dziennikarstwa pro-life. W Colloquium wzięły też udział reprezentantki dwóch organizacji należących do Federacji Życia: Agnieszka Wodzyńska ze szczecińskiej Fundacji „Donum vitae” przygotowała wystąpienie o towarzyszeniu rodzinom po stracie okołoporodowej „Zaopiekuj się swoją żałobą”, a Maria Jakubowska z lubelskiej Fundacji Guadalupe – o sensie cierpienia rodziców dziecka prenatalnego w świetle „Evangelium vitae” i „Salvifici doloris”.

– Środowisko pro-life potrzebuje profesjonalnie przygotowanej kadry, także kadry uniwersyteckiej. Z jednej strony osób, które będą chciały związać swoją przyszłość zawodową z tym środowiskiem i być jego animatorami w środowiskach lokalnych czy w skali ogólnopolskiej. Ale także to środowisko potrzebuje bardzo silnego zaplecza uniwersyteckiego – badaczy, którzy zechcą w swoich publikacjach i realizowanych projektach naukowych podejmować szeroko pojętą problematykę prenatalną – podkreśla dr Piotr Guzdek, który zwrócił uwagę, że w czasie Colloquium były wręcz wzruszające momenty, kiedy widoczna była ta następowalność pokoleń – młodzi stojący za pulpitem cytowali profesorów siedzących w auli. – O to właśnie chodzi, o tworzenie środowiska, które ma swoich mistrzów, ma swoich mentorów, z których bogatego dorobku można czerpać. Takie konferencje są bardzo ważne, żeby tworzyć przestrzeń dla młodych ludzi, którzy zaprezentowali swoje referaty – wyniki badań i analiz, bo dla tej tematyki prawdopodobnie trudno byłoby znaleźć miejsce na innym uniwersytecie – podsumował współorganizator I Colloquium Edukacji Prenatalnej.

Colloquium stanowiło uwieńczenie programu edukacji prenatalnej „Kuźnia Liderów Pro-Life” realizowanego w roku akademickim 2024/2025 w Polskim Stowarzyszeniu Obrońców Życia Człowieka. Sympozjum wpisało się także w obchody Międzynarodowego Dnia Rodziny i 30-lecia ogłoszenia encykliki „Evangelium Vitae”. Towarzyszyła mu wystawa pro-life „Kochamy każde życie” ukazująca piękno rodzicielstwa i rozwoju prenatalnego dziecka.

2025-05-30 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Aktualności

Unia Europejska pod polską prezydencją chce wprowadzić prawo do aborcji dla ofiar przestępstw

by Przemysław Radzyński 2025-05-28
written by Przemysław Radzyński
Dostęp do „kompleksowych usług medycznych, takich jak bezpieczna i legalna aborcja, zgodnie z prawem krajowym” dla ofiar przemocy – taka poprawka znalazła się w dyrektywie negocjowanej aktualnie w Unii Europejskiej, pomimo wyraźnych obaw prawnych i instytucjonalnych. Europejska Federacja ONE OF US jest zszokowana faktem, że dzieje się to pod przewodnictwem polskiej prezydencji w Radzie UE.

Sprawa dotyczy dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej zmieniającej dyrektywę 2012/29/UE ustanawiającą normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującą decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW. Aktualnie trwają negocjacje trójstronne między Parlamentem, Radą i Komisją Europejską nad wspomnianym dokumentem. W imieniu Rady UE negocjacje prowadzi polska prezydencja.

Celem dyrektywy jest poprawa sytuacji ofiar przestępstw, zapewnienie im dostępu do wymiaru sprawiedliwości oraz wsparcie w procesie rehabilitacji. W ramach przeglądu dyrektywy Parlament Europejski zaproponował sformułowanie odnoszące się do „kompleksowych usług medycznych, takich jak bezpieczna i legalna aborcja, zgodnie z prawem krajowym” (art. 9 ust. 3 lit. b). Sformułowanie to jest przedstawiane jako część wsparcia oferowanego ofiarom, w szczególności ofiarom przemocy ze względu na płeć. Poza tym, w raporcie motywacyjnym potencjalna definicja kompleksowych usług medycznych mogłaby obejmować medyczne usługi aborcyjne oraz usługi w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Włączenie tych sformułowań do dyrektywy rodzi poważne wątpliwości prawne, instytucjonalne i związane z kompetencjami. Tekst ten zostanie przedłożony Radzie do decyzji kwalifikowaną większością głosów w najbliższej przyszłości.

– Budzi to poważne wątpliwości, ponieważ Polska zdecydowanie broniła życia i była zagorzałym obrońcą traktatów UE, zwłaszcza zasady pomocniczości, która chroni prawa państw członkowskich do decydowania o kwestiach takich jak opieka zdrowotna i aborcja na szczeblu krajowym – mówi Krzysztof Zuba z Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia – polski przedstawiciel w Europejskiej Federacji ONE OF US, która zwraca uwagę, że tego typu zmianami UE działa powyżej progu konieczności, ponieważ odniesienie do aborcji nie jest niezbędne do osiągnięcia głównego celu dyrektywy (prawa procesowe ofiar i dostęp do wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych). ONE OF US podkreśla, że w ten sposób wprowadza się delikatne kwestie etyczne, które różnią się znacznie w poszczególnych państwach członkowskich i nie mogą być regulowane jednolicie na poziomie UE.

Eksperci zaznaczają także, że dyrektywa została przyjęta na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który przewiduje środki ułatwiające wzajemne uznawanie orzeczeń i współpracę sądową w sprawach karnych (art. 82 ust. 2 lit. c). Ta podstawa prawna nie pozwala na definiowanie lub narzucanie standardów medycznych lub obowiązków dotyczących świadczenia usług opieki zdrowotnej. Ponadto włączenie aborcji jako środka wsparcia w sposób nieuzasadniony rozszerza zakres dyrektywy i zmienia jej pierwotny cel, którym jest harmonizacja minimalnych standardów wsparcia i ochrony, a nie definiowanie uprawnień medycznych. Ryzykuje się tym samym instrumentalizację praw ofiar w celu promowania programu, który jest medycznie i etycznie kwestionowany przez państwa członkowskie.

ONE OF US zauważa, że jeśli język ten zostanie przyjęty, może zostać wykorzystany w przyszłych sporach sądowych w celu zakwestionowania krajowych przepisów aborcyjnych, powołując się na unijne zobowiązania w zakresie ochrony ofiar. Byłoby to sprzeczne z Traktatem o funkcjonowaniu UE, który wyraźnie stanowi, że „Działanie Unii szanuje odpowiedzialność państw członkowskich za określenie ich polityki zdrowotnej oraz za organizację i świadczenie usług zdrowotnych i opieki medycznej” (art. 168 ust. 7).

– Polska opinia publiczna i wszyscy, którzy cenią suwerenność, porządek prawny i ochronę życia, muszą teraz zapytać: dlaczego polska prezydencja na to pozwala? Polska powinna podtrzymać swoją tradycję ochrony najsłabszych i zapewnić, że prawo UE pozostanie wierne swoim założeniom – apeluje Krzysztof Zuba.

Europejska Federacja ONE OF US zrzesza 50 organizacji pozarządowych z 19 krajów europejskich. Z Polski należą do niej Polska Federacja Ruchów Obrony Życia i Fundacja Jeden z Nas. Każda z nich zapewnia praktyczną pomoc kobietom i mężczyznom w dziedzinie macierzyństwa, ojcostwa, rodzicielstwa i życia rodzinnego. Racją bytu ONE OF US jest ochrona godności człowieka w polityce UE, o co prosiło 1,9 miliona obywateli, którzy poparli europejską inicjatywę obywatelską w tej sprawie.

2025-05-28 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Aktualności

Festiwal Życia i Rodziny we Wrocławiu: organizacje pro-life połączyły siły

by Przemysław Radzyński 2025-05-21
written by Przemysław Radzyński
Tego jeszcze w archidiecezji wrocławskiej nie było. Różne środowiska promujące troskę o życie, rodzinę, pomoc kobietom w ciąży zjednoczyły się i organizują dwudniowy Festiwal Życia i Rodziny na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu. Odbędzie się on w dniach 24-25 maja.

Głośna na całą Polskę aborcja w 9. miesiącu ciąży, którą w Oleśnicy przeprowadziła Gizela Jagielska, poruszyła sumienia katolików z Dolnego Śląska. Postanowili oni pokazać, że Kościół – rozumiany szerzej niż duchowieństwo – troszczy się o życie – to nienarodzone, ale i nie tylko. Zjednoczyły się organizacje i środowiska, które działają dla życia od poczęcia do naturalnej śmierci. W różnych obszarach i o różnym charakterze.

Festiwal Życia i Rodziny złożony będzie trzech głównych części: festynu rodzinnego, strefy dobra oraz wydarzeń duchowych.

– Chcemy po prostu pokazać się wrocławianom, zaprezentować co robimy, dlaczego to robimy i dlaczego warto do nas dołączyć. Bez względu na poglądy polityczne, czy wyznanie. Może ktoś chciałby działać dla życia, ale nie wie jak. Może chce wesprzeć tych, którzy troszczą się o życie – to najmniejsze, ale nie tylko. Na miejscu może się wszystkiego dowiedzieć, odkryć jak wiele dobra się wokół niego dzieje i jak może w nim uczestniczyć – opowiada Agnieszka Chrobak, jedna z organizatorek festiwalu.

Festiwal to owoc współpracy organizacji działających na tzw. Szlaku Życia – jednym ze szlaków jubileuszowych stworzonych w archidiecezji wrocławskiej z okazji Roku Świętego 2025. Wśród inicjatorów znajdują się m.in. Evangelium Vitae, Caritas Archidiecezji Wrocławskiej, Diecezjalne Duszpasterstwo Rodzin oraz Centrum Życia i Rodziny. Do wydarzenia włączyły się również osoby i wspólnoty zaangażowane w poprzednie edycje Marszu dla Życia, w tym przedstawiciele grupy Wrocław dla Życia oraz Ruchu Światło–Życie.

– Nie chcemy tylko rozłożyć stoisk i opowiadać o sobie, ale spędzić wspólnie miło czas, pomodlić się, porozmawiać, a także edukować. Dla dorosłych przygotowano m.in. pokaz filmu „Nieplanowane”, lekcję języka migowego, wykłady prowadzone przez ekspertów, konsultacje psychologiczne i rodzinne, prelekcje rodziców, świadectwa ocalenia dzieci poczętych. To wszystko oczywiście bezpłatnie – wymienia A. Chrobak.

Dla rodzin z dziećmi przygotowano strefę relaksu i zabawy. Będzie gra terenowa, dmuchańce, muzyka na żywo, animacje, gry i konkursy, grill oraz słodki poczęstunek.

W centrum Festiwalu pozostaje życie duchowe i modlitwa. Chętni mogą wziąć udział we Mszy św. zarówno w sobotę, jak i w niedzielę z odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich i  możliwością podjęcia duchowej adopcji dziecka poczętego.

Oprócz tego zaplanowano bezpłatne zwiedzanie Ostrowa Tumskiego, przejście Szlakiem Życia, wykłady, warsztaty i konsultacje specjalistyczne.

Dokładny program festiwalu znajdziemy na stronie internetowej: www.fev.wroclaw.pl/festiwal-dla-zycia-i-rodziny-24-25-maja-2025

Źródło: KAI
2025-05-21 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Aktualności

Przesłanie Narodowego Marszu Życia

by Przemysław Radzyński 2025-04-28
written by Przemysław Radzyński
„Oczekujemy więc jasnej obrony obowiązywalności, pod sankcją sprzeniewierzenia się lojalności wobec Państwa Polskiego, przepisów i wykładni Konstytucji potwierdzających człowieczeństwo każdej osoby od momentu poczęcia do naturalnej śmierci, praw lekarzy i instytucji ochrony zdrowia do ich obrony, obrony na forum narodowym i międzynarodowym naturalnego ustroju rodziny, praw wychowawczych rodziców i obrony dzieci przed demoralizacją” – napisano w przesłaniu Narodowego Marszu Życia, który przeszedł ulicami Warszawy 27 kwietnia.

Poniżej pełna treść odczytanego dokumentu:

MILENIUM REGNI POLONIAE

Akt jubileuszowy – w tysiąclecie koronacji pierwszego króla Polski

 

Przyjmując chrzest w 966 roku nasz książę, Mieszko I, rozpoczął dzieło ewangelizacji naszej Ojczyzny. 1000 lat temu, w 1025 roku, jego syn, prawnuk św. Ludmiły, bratanek św. Wacława i bliski krewny św. Wojciecha – Bolesław Chrobry, przyjmując koronę królewską, podjął wobec Boga i Kościoła Powszechnego zobowiązanie strzeżenia wiary, całości państwa, sprawiedliwości i dobra powierzonego sobie ludu. Te zobowiązania, jeszcze tego samego roku, ponowił w czasie swej koronacji nasz następny król, Mieszko II. Przyjęte wtedy obowiązki stanowią niezmiennie powołanie Państwa Polskiego. Pozostały mu wierne wszystkie nasze wcześniejsze, historyczne konstytucje, a również ostatnia, mimo całego kryzysu naszej cywilizacji i życia narodowego – im nie zaprzeczyła. Także w czasach niewoli potwierdziły je Jasnogórskie Śluby Narodu, przygotowane przez Prymasa Wyszyńskiego, interrexa Rzeczypospolitej, i przez samo społeczeństwo, aklamujące setki razy nauczanie św. Jana Pawła II w czasie jego pielgrzymek do Ojczyzny. To te akty torowały nam drogę do niepodległości, którą nas Bóg obdarzył.Wierność tym zobowiązaniom – od władców przejętym przez naród – potwierdzamy również dziś, na Narodowym Marszu Życia.

 

Tej wierności oczekujemy od wszystkich, którzy biorą odpowiedzialność za Państwo Polskie. Z ich wykonania nie zwalniają nikogo, kto chce reprezentować Ojczyznę, żadne prywatne czy partyjne nastawienia.

 

Szczególnie jednak będziemy wymagać ich realizacji od tych przywódców społecznych, którzy deklarują przywiązanie do dziedzictwa cywilizacji chrześcijańskiej i swój mandat zawdzięczają poparciu przekonanej opinii chrześcijańskiej. [Bo] Komu więcej dano – od tego więcej się wymaga (por. Łk 12,48).

Oczekujemy więc jasnej obrony obowiązywalności, pod sankcją sprzeniewierzenia się lojalności wobec Państwa Polskiego, przepisów i wykładni Konstytucji potwierdzających człowieczeństwo każdej osoby od momentu poczęcia do naturalnej śmierci, praw lekarzy i instytucji ochrony zdrowia do ich obrony, obrony na forum narodowym i międzynarodowym naturalnego ustroju rodziny, praw wychowawczych rodziców i obrony dzieci przed demoralizacją. Przypominamy raz jeszcze, że wszystkie te naturalne powinności państwa – Rzeczpospolita potwierdziła w Konstytucji, w jej obowiązującej wykładni i w swych ustawach.

 

Oczekujemy jednoznacznego przeciwstawienia się uzurpacji ze strony organizacji międzynarodowych, które utrudniają Państwu Polskiemu ochronę życia, rodziny i wychowania.

 

Oczekujemy jasnego, nie tylko wyborczego i retorycznego, ale prawnego – przeciwstawienia się zamachom na polską szkołę oraz jej wychowawcze i narodowe funkcje.

 

My wszyscy zaś zobowiązania te mamy obowiązek zrealizować wykonując swą władzę wyborczą w nadchodzących wyborach Prezydenta Rzeczypospolitej, popierając kandydata, który je szanuje, który wypełni wspólne powinności narodu i w niczym nie narazi ich na szwank.

 

Tak nam dopomóż Bóg!

 

Narodowy Marsz Życia, Warszawa, 27 kwietnia 2025 r.

2025-04-28 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Aktualności

Prezydent Andrzej Duda przekazał flagę Rzeczypospolitej Polskiej z okazji Narodowego Marszu Życia

by Przemysław Radzyński 2025-04-28
written by Przemysław Radzyński
„Niech i dziś jej widok niezmiennie nas zachęca do odważnego korzystania z niepodległości i głębokiego zaangażowania na rzecz bliźnich. Niech będzie wezwaniem do miłości Ojczyzny, która wyraża się w codziennej służbie i uważności na potrzeby drugiego człowieka. Niech dalej inspiruje nas również do współtworzenia kultury zaufania, prawdy i dobra” – napisał prezydent Andrzej Duda w liście do organizatorów i uczestników Narodowego Marszu Życia, którym przekazał okolicznościowy dar – flagę Rzeczypospolitej Polskiej.

Publikujemy list prezydenta RP Andrzeja Dudy:

2025-04-28 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts

Aktualności

  • Stanowisko Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia ws. projektu ustawy nt. rozwodów udzielanych przez urzędy stanu cywilnego

    2025-06-30
  • Zdrowie psychiczne młodzieży, a zapaść demograficzna Polski. Czy jesteśmy bezradni? Zaproszenie na konferencję w Senacie RP

    2025-06-16
  • Kard. Grzegorz Ryś rozmawiał z przedstawicielami Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia na temat ewentualnego procesu beatyfikacyjnego prof. Włodzimierza Fijałkowskiego

    2025-06-11
  • Walne Zgromadzenie Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia

    2025-06-09
  • I Colloquium Edukacji Prenatalnej odbyło się na KUL w Lublinie

    2025-05-30

Udostępnij

Facebook Twitter Instagram Linkedin Youtube Email

Kategorie

  • Aktualności (210)
  • Bez kategorii (6)
  • Członkowie (12)
  • Materiały (9)
  • Organizacje (8)
  • Facebook
  • Twitter

© 2024 - Wszystkie prawa zastrzeżone

federacjazycia.pl – Polska Federacja Ruchów Obrony Życia
  • Home
  • Aktualności
  • Federacja
    • Członkowie
    • Kontakt
  • Oświadczenia
  • Materiały